Kırşehir

ANAM

Numan Kartal

Biz kalkmadan kalkıp mutfağa girip,
Sessizce sofrayı kurardı anam
Arayıp hiçbirşey bulmazdı garip
Peyniri yufkaya dürerdi anam

Bir tek ana kalkmış, gerisi yatar
İnekleri sağıp yemini katar
Sağdığı sütleri birine satar
Sonrada sığıra sürerdi anam

Babam rahmetlide iyi biriydi
Biraz asabiydi biraz deliydi
En büyük sorunu başta keliydi
Şapkasını hemen verirdi anam

Bazen yardım edip sofrayı serdik
Bazen sevindirip bazende gerdik
Bazende yaprağın sarması derdik
Üşemmezdi hemen sarardı anam

Gurbet gezdik hüzün ile bekledi
Derdi çoktu derdi derde ekledi
Kusurumuz oldu bizi akladı
Babam bize kızsa korurdu anam

Makine mi vardı ütü mü vardı
Anam astapları çağda yıkardı
Ben çok haylaz idim herkes bıkardı
Şefkatle elimden tutardı anam

Babayı kaybettik o oldu baba
Doğru olun diye sarfetti çaba
Belkide gelmezdik bir ipe sapa
Hiç vakit kaybetmez bulurdu anam

Çok zor günler gördü, çok zor yaşadı
Bizlerin yükünü hep o taşıdı
Daha genç duruyor bütün yaşıtı
Otuzunda kırkı yaşardı anam

Dört erkek kardeşin derdi çok olur
Biz yiyince onun karnı tok olur
Numan Kartal yanlış yazmak hak olur
Bizim kahrımızı çekerdi anam.