Kırşehir

BOZTEPE M

Numan Kartal

Çocukluğu özledim doğduğum yeri
Yıllardır hasret ile kavurdu beni
Hasretim bitsin diye döndüm de geri
Nerede o eski köy nerede dedim.

Kadınlarımız suya ocak yakmıyor
Soğuk akan özlünün suyu akmıyor
Hiç kimse birbirine sıcak bakmıyor
Nerede o insanlık nerede dedim.

Düşe kalka büyüdük tozlu yollarda
Yardımlaşma vardı bütün kullarda
Anılar kaldı artık geçen yıllarda
Nerede o çocukluğum nerede dedim.

Alapınar yeşildi çim kurutulmuş
Ceviz bağı taş ağıl hep unutulmuş
Mercimek nohut eken kolayı bulmuş
Nerede kara patos nerede dedim.

İbibikler öterdi söğüt dalında
Sabah sığır giderdi horla yolunda
Papatyalar açardı küngün dağında
Nerede o yıllarım nerede dedim.

Pamukludan üzümler habeyle gelir
Güzel işin hakkından erbabı gelir
Bayram deyince akla Nedim bey gelir
Nerede o sazıyla nerede dedim.

Meyveler iğne yemiş sebzeler hormon
Kalmadı vücudumda birazcık derman
Eskiden buralarda olurdu harman
Nerede o harmanın nerede dedim.

Kerpiç kesip kasnak yakan kalmamış
Yıllar geçmiş murad alan olmamış
Kırk tepede mantar bile kalmamış
Nerede o evelek nerede dedim.

Tırpanın işi bitmiş eskici almış
Dövenin dişi düşmüş kışın yakılmış
Koca ceviz ağacı boynunu eğmiş
Nerede o ceviz bağ nerede dedim.

Kartaloğlum burda bitmez sözlerim
Toprak damda yağmur sesi özlerim
Hatırıma gelince durmaz gözlerim
Nerede o Boztepem nerede dedim.

.

.