.

GARDAŞ

Numan Kartal Kırşehir

Saygıyı sevgiyi hepten unuttuk
Çıkmaza gidiyor yolumuz gardaş
Hepimiz firavun yolunu tuttuk
Boşa tık tık atar, solumuz gardaş.

İnsan nedir, ne kadardır ederi
Garibana, herkes vurur semeri
Unuttuk babayı, bulduk pederi
Talana uzandı, elimiz gardaş.

Kimisinin cebi dolup taşıyor
Kimisi dağları yaya aşıyor
Orta direk buhar oldu, uçuyor
Tükeniyor artık, pilimiz gardaş.

Koşturmadan bitmiyor ki işimiz
Artık tatlı kaynamıyor aşımız
Ayrı odalarda çocuklarımız
Neden asık durur, yüzümüz gardaş.

Rotasız bir yolla nere varılır
Evlat babasına küser darılır
Yağmurumuz yağmaz, toprak yarılır
Acaba güler mi, yüzümüz gardaş.

Kartal’ım bu günler, aranacak mı
Yalaka insanlar, yaranacak mı
Açılan yaralar, sarılacak mı
Doğru çıkacak mı sözümüz gardaş.

.

.