Bugün iktidarı eleştiren muhalefet.
Bundan seksen yıl öncelerine doğru şöyle bir bakarlarsa.

CHP liderlerinin tek adam dönemlerinin çok parlak olmadığı görecekler.

Otuz, kırklı yıllarda tek adam rolünü iyi kulanmışlar.

Halkı adam yerine koymamışlar, gerek de görmemişler.

İnsanların hassasiyetlerini hiçe saymışlar.

Müslüman halkın değerlerini silmeye çalışmışlar.

Köylüyü küçümseyip, ambarlarındaki buğdaylarına kadar götürmüşler.

Fırsat eldeyken iktidarı kimseye kaptırmak istememişler.

Çok partili döneme geçilmemesi için baya gayret gösterseler de.

Sonunda kaybeden yine o günün iktidarı bugünün muhalefeti CHP olmuş.

İkinci dünya savaşı sonrası kurulan yeni dünyada Türkiye’de yerini almak zorunda kalmış.

Tek adam iktidarları bir bir tarih sahnesinden yok olmaya başladığı yıllarda, o zaman iktidar olan CHP’de buna uymak zorunda kalmış.

Avrupa’da kurulan yeni devletlerin demokrasi geçişlerini takip ettiği yıllarda Türkiye’de demokrasi adıyla partileşmeye kapılarını açıyor.

Demokrasi devleti yönetenlerin engin demokrasi inancından değil; zorunluluktan doğmuştur.

Dönemin iktidarı demokrasiye kapılarını açsa da CHP yıpranmış bir parti olarak kaybedeceğinden korkuyor.

CHP içinden ayrılanların kurduğu Demokrat Parti yeni siyasal sistemde yerlerini alıyor.

İktidar partisi CHP’nin rakibi belli oluyor.

Demokrat parti iktidara yürüyor korkusu gelmeye başlayınca 1947 yılında yapılacak seçimler bir yıl öne alınıyor.

Bunun için 1946 yılında sandık halkın önüne geliyor, sandık kurulsa da oy hırsızlığı yaşanıyor.

Halk CHP iktidarında tek adam anlayışından kurtulmak adına sesini sandık da göstermek istiyor olsa da.

Uygulanan sistem gereği oylar açık olarak kullanılmış, sayım ise gizli yapılmıştır.

Seçim sonrası resmen ve hile ile seçim çalındı diye o günlerde eleştiri konusu oluyor.

İlginizi çekeceğini düşündüğüm için birkaç anıyı anlatmak istedim.

DP Milletvekili Gıyasettin Emre: “Köyümüzde 125 seçmenimiz vardı.

Hepsi oyunu açık açık DP’ye verdi.

Akşamüzeri bir yüzbaşı geldi.

Oyları tasnif etti 125 oy da CHP’ye çıktı.

Yüzbaşıya dedim ki “125 kişi açık açık DP’ye oy verdi.

Nasıl oldu da bu oylar CHP’ye çıktı?”

Ben öyle der demez karga tulumba tuttular.

Vazifesi başında yüzbaşıya hakaret etmişim.

Bir ay hapis cezası verip, Bulanık Cezaevi’ne koydular.”

ANAP Balıkesir Milletvekili İsmail Dayı:

“Tek parti döneminde CHP ile devlet o kadar iç içe geçmişti ki seçimlere hile karıştırıldığına dair iddialar devlete karşı yapılmış suçlama olarak görülmüş.”

Radikal Gazetesi yazarı Türker Alkan:

“Oyların açık atılıp gizli gizli sayıldığı, kaymakamların CHP İlçe Başkanı, valilerin il başkanı olduğu tek parti döneminde yapılan seçimlerden birinde, babamla dayım, oy vermek için yola çıkmışlar. Babam anlatıyor: ‘Sandıkların bulunduğu okulun kapısında polisler duruyordu.

Bizi görünce, ‘Haydi gidin, sizin oyunuza ihtiyaç yok!’ dediler’

O kadar çok anlatılan anılar var ki sayfalar dolusu.

Parti liderleri, tek adamlar yok olsa da, tarihe düşen damlalar silinmiyor.

CHP’nin tek başına iktidar yüzü görmeyişinin sebeplerinden biri de bu ölebilir mi?

Hani bizde bir söz vardır. “dedesi koruk yer torunun dişi kamaşırmış”.

Bugün CHP’li partililerin dedelerinin yediği koruktan olmalı ki muhalefetten öteye gidemiyorlar.

CHP’li partililer erken seçim deseler de, tek başlarına iktidar yüzü görme şansları şimdilik gözükmüyor.