Bir şeyi hayatın amacı haline getirme.

Bir şeyi aşırı yüceltme.

Bir şeyi Allah’ı sever gibi sevmenin adı putlaştırmadır.

Puta tapıcılık sadece İslâm öncesi Arap toplumuna has bir olay değildir.

Çağımızda da putçuluk daha değişik görünümler altında varlığını sürdürmektedir.

Putçuluk, yalnızca sert bir taştan yapılmış heykel önünde eğilmek ve ona tazim göstermek olarak ele alınırsa, kuşkusuz büyük bir yanılgı içine düşülür.

Kaldı ki, müşrik Arap toplumunun elleriyle yaptıkları putlara gösterdikleri saygıyı bu çağda da görmek mümkündür.

Hatta bu tür putçuluk bu gün fazlasıyla hüküm sürmektedir.

Put, putlaştırmak isteyenlerin arkasına gizlendikleri birer işaret ve alâmetten başka bir şey değildir.

Yoksa putun mutlaka bir altından, tunçtan, dikilmiş yahut bir bronzdan yontulmuş olması zaruri değildir.

Allah’ın dışında tapınılan her şey puttur. “Allah”ı bırakıp da kendilerine kıyamete kadar cevap veremeyecek şeylere tapanlardan daha sapık kimdir?”

Allah tarafından gönderilmiş bir delil olmaksızın, O’ndan başkasına itaat eden, bir hükme sahip olduğuna inanan, O’ndan başkasına dua edip bir şey isteyen, Allah’a şirk koşmuştur.

Dolayısıyla putçuluğun şirkle ve küfürle yakından bağlantısı vardır. Puta tapan bir kimse hem Allah’a şirk koşuyor, hem de küfre giriyor demektir.

“Ey insanlar, size bir örnek verildi, şimdi onu dinleyiniz:

Allah’ı bir yana bırakarak yalvardığınız sözde ilahlar var ya, onların hepsi bir araya gelseler bir sinek bile yaratamazlar. Buna karşılık eğer sinek onların vücudundan küçük bir parça kapıp götürse; onu, onun ağzından geri alamazlar. İsteyen de aciz, istenen de acizdir” diyor Allah.

“Putu sadece taştan, ağaçtan yontulmuş ya da madenlerden yapılmış, tapılan heykel olarak düşünmek yanlıştır.

Put; bir inanç, düşünce, felsefe, ideoloji olabilir.

Şekil, işaret, amblem, sembol, resim, cisim olabilir…

Canlı olur, cansız olur…

Görünür veya görünmez olur…

Allahın dışında (kulluk) edinilen her şey puttur…

Allah’tan başkalarına yardım istenen şefaat beklenen her kim olursa olsun.

Bunlar şeyh, gavs, âlim, evliya, efendi, yatır her neyse bunlarda yardım beklemek şirktir.

Onların da yetkili ve tasarruf sahibi olduklarını kabullenmektir. Hatta peygamberleri bile Allah’ın otoritesine ortak kılmak şirktir, putçuluktur.

Hıristiyanların putçu oluşu, İsa (a.s.), Yahudilerin putçu oluşu ise, Üzeyir (a.s.)’ı Allah’ın oğlu kabul ederek onları da Allah’ın otoritesine ortak tanımalarındandır. “

Müslüman yalnız Allahtan yardım ister, yalnız Allaha dua eder, yalnız Allah secde eder.