Kırşehir

ŞAİRLİĞİ BIRAKTIM

İbrahim Düğer ile İsmail Gökçe’nin atışması.

Ekonomik düzen kırdı belimi
Yazdım yıllarca da bağrımı yaktım
Kimseler anlamaz bilmez halimi
Bundan sonra şairliği bıraktımp
İSMAİL GÖKÇE

Şair olan cahillere darılmaz
Gönül insanıdır asla kırılmaz
Hiç kimseye yardım için sarılmaz
Şair olan şairliği bırakmaz.
İBRAHİM DÜĞER

Kahroldum üzüldüm bıktım derdimden
Şaire destek yok yurdum ferdinden
Bilirim şiirler ağlar ardımdan
Bundan sonra şairliği bıraktım
İSMAİL GÖKÇE

Erenlerin meclisinde yoğrulur
Muhabbetin ateşiyle kavrulur
Yunus gibi diyar diyar savrulur
Şair olan şairliği bırakmaz.
İBRAHİM DÜĞER

Yazılan şiirler toplum malıydı
Emekli şair de Allah kuluydu
Yazarken gerçeği gözüm doluydu
Bundan sonra şairliği bıraktım
İSMAİL GÖKÇE

Kaynağından ırmak akar göl vardır
Hak vergisi hece dizen dil vardır
Önlerinde uzun ince yol vardır
Şair olan şairliği bırakmaz.
İBRAHİM DÜĞER

Ne okuyan var nede anlayan
Şairin sözünü yoktur dinleyen
Oysa şairlerdi dertle inleyen
Bundan sonra şairliği bıraktım
İSMAİL GÖKÇE

Şairlerin yükü aşk ile cefa
Onlar bu dünyada sürmezler sefa
İstifa etmeden düşün bir defa
Şair olan şairliği bırakmaz.
İBRAHİM DÜĞER

Duygular ilhamlar kalbimde kalsın
İlgili birimler bir ibret alsın
Mezarda arasın bir şair bulsun
Bundan sonra şairliği bıraktım
İSMAİL GÖKÇE

Benden nasihattir sen güzel dosta
Yüzümüz gülsede gönlümüz hasta
Üzülsende bile kalma sen yasta
Şair olan şairliği bırakmaz
İBRAHİM DÜĞER

Şiirlerimi hep gömün mezara
Değer verilmiyor şair yazara
Belki anar adım biri kazara
Bundan sonra şairliği bıraktım
İSMAİL GÖKÇE

İbrahim’im der ki bende gülmüyom
Bu dünyadan vallahi dad almıyom
İsmail’i kim kızdırmış bilmiyom
Şair olan şairliği bırakmaz.
İBRAHİM DÜĞER

.